ساعت دل

قومی خدا را به امید پاداش نیایش میکنند که این عبادت برای بازرگانان است

گروهی از روی ترس پرستش خدا را بندگی میکنند که این، نوع عبادت بردگان است

و مردمی خداوند را از باب سپاس نعمت های او ستایش میکنند که این نوع عبادت آزادگان است

خدا را چگونه بندگی میکنیم، همچون بازرگانان و بردگان، و یا همچون آزادگان

دیگران چگونه اند

اهل خانه و نزدیکانت

همسایگان و همشهریانت و ...

خودت را با که مقایسه میکنی

آیا شده غبطه بخوری به عبادت دیگری

به نیایش های مخلصانه دیگری

به نجواهای دلنشین دوستانت

آیا شده با یک نگاه به عبادت دیگران از نماز و نیایش و زیارت، تا خدمت به خلق و خوش روئی با اهل خانه و مردمان زمانه اش، حالت تغییر یابد و به بهترین احوال تبدیل شود

عبادت فقط سر به سجده نهادن نیست

عبادت فقط دعاخوانی و زیارت نیست

تک تک کارهایی که انجام میدهی، میتواند عبادت خالق شود اگر رضای او در نظرت باشد

حتی لیوان آبی که پس از نوشیدنش با یک الحمدلله و یک سلام بر حسین، می شود عبادت و بهشت بر تو واجب میشود

مثل آب خوردن میماند کاسبی بهشت

اما آیا شده دلمان را چنان کنیم که با یک لیوان آب، بهشتی شویم

آیا ساعت دلمان را تنظیم کرده ایم؟

برای چه کسی میچرخد و جریان دارد؟

برای خدا یا خلق او!!!

آیا به فکر پاسخ اُخروی به خداوند هستیم از باب شکر نعمتهایش

هزاران هزار نعمتی که ارزانی ما شده

همین شعبان المعظمی که دهلیزی است برای رمضان المبارکی که ان شاالله روزیمان گردد

چطور سر به بالا خواهیم گرفت از شرم حقارت در اعمالمان نزد رَبُّ الاَرباب

«خدایا ببخشان ما را، که اگر ببخشایی کوهی از ثواب خواهیم داشت»

یا مبدّل السیّئات بالحسنات

خوشا به سعادت آنکه ساعت دلش در این ماه مبارک فقط  و فقط برای خدا تنظیم گردد و رضای او حاصل آید

این ماه سراسر نور از ولادت ائمه و فرزندان خلفشان بر همه شما مبارک باشد و امید اینکه مشمول عنایتشان باشیم