می خواستی زیبا ببینی کربلا را (ام المصائب)
تو نوری و خورشید هم خاکستر توست تـا ردّ پـای سـجـده هـایـت را گـرفـتـم وقتی زینب را حاضر کردند رسول خدا (ص) او را گرفت و به سینه ی شریفش چسبانید و صورت مبارک خود را به صورتش نهاد و بلند گریست چنان که اشک از محاسن شریف او روان شد. فاطمه(س) پرسید:ای پدر گرامی گریه ات برای چیست؟ خدا نگریاند دو چشم شما را! "(طراز المذهب، ص 2، نقل از خصائص الزینبیه، ص 53.)
پـرواز صـد جـبـریـل در بـال وپـر تـوسـت
دیـدم تـو نـوریّ و خـدا در بـاور تـوسـت
پیامبر اکرم فرمود:ای دختر من،ای فاطمه! بدان که بعد از تو و بعد از من این دختر،گرفتار بلاها خواهد شد و مصیبت های گوناگون بر وی وارد خواهد شد.
در این لحظه فاطمه علیهاالسلام به شدت گریست و پرسید:ای پدر! ثواب کسی که بر او و مصیبت هایش گریه کند،چیست؟
فرمود: ای پاره تن من و روشنی چشمم!هر کس بر او و مصیبت هایش گریه کند،ثواب گریه اش مانند ثواب کسی است که بر دو برادر او [حسن و حسین] گریه کند،... .
