گاهی اوقات راه حلال بسته می شود و راه حرام باز می شود و در این حال است که خداوند از ما تکلیف میخواهد.
بگذارید مثالی بزنم: اگر فرزند خانواده ای بیمار شود و پدر خانواده برای معالجه ی او به هزینه ی زیادی نیازمند باشد و آن پول را نداشته باشد و راه حلالی برای بدست آوردنش امکان نداشته باشد و فقط برای اینکار بتواند ربا کند (وام ربوی بگیرد) یا با انجام کاری رشوه ای بگیرد و ... و امثال این کارها که بسیار است.
شاید بیشتر از یکی دو بار این اتفاق برای کسی پیش نیاید. اما در این حال چه باید کرد؟؟؟!!!
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند: آیه ای در قرآن وجود دارد که کارگشاترین آیات آن است.
و آن آیه 2 سوره ی طلاق می باشد.
وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجاً
وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ
وَ مَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ
در این آیه خداوند متعال می فرمایند اگر کسی با من معامله کند، خط قرمز ها را رد نکند و ورود ممنوع ها را وارد نشود، من راه را برای او باز میکنم و رزق او را می رسانم.
خداوند می فرماید تو با من معامله کن، من راه را برای تو باز میکنم.
و حتی خداوند وعده داده از جایی که به گمانتان نمیرسد راه را برایتان باز میکنم و چیزی که میخواهید را برایتان فراهم میکنم.
وَ مَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ
وتوکل به خدا باید داشت و این به آن معنا نیست که کار خود را به او بسپاریم و تنبلی کنیم. نه!
توکل یعنی تو کارت را انجام بده و نتیجه را به خداوند بسپار.
حضرت حافظ میفرمایند:
گرت هواست که معشوق نگسلد پیوند
نــگــه دار رشـتـه را تـــا نــگــه دارد.
تو سر رشته ی بندگی را نگه دار، خداوند هم تو را نگه میدارد.
بعضی اوقات میخواهیم رازق خودمان باشیم، در حالی که ما بنده ایم و رزاق کس دیگری است.
اگر ما به بن بست افتادیم باید بدانیم که خداوند در بن بست نیست و اوست که ما را از بن بست به بیرون می کشد، فقط میخواهد ببیند ما چه میکنیم و چقدر بندگی .
و ما باید بدانیم کار از دست خدا در نرفته و همیشه خداوند، سوار ِ بر کار است؛ و به خدا اعتماد کنیم.
خداوند فرموده: از آنجایی که گمانتان نمیرسد به دادتان میرسم.
یعنی راه حلال باز میشود، اگر اعتماد کنیم.
شاید این گفته های دولت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف برایتان تکراری باشد اما در شنیدن و خواندن مجدد چیزی هست که در دانستن نیست.
